Je verhaal vervult me met respect, Liesbeth. Respect voor hen die hun leven voor onze vrijheid gaven. Een ceremonie vol gemis en verdriet, maar ook met liefde en warmte. Laten we de herinneringen levend houden. Mooi geschreven.
ja dat doet moeder natuur , er zijn nog wat van deze rijdoor bomen , maar je kan er alleen nog te voet door
ja het nieuws en het krijgen van een pps over de boom die omwaaide , bracht mij gelijk terug in de tijd :)
Helemaal mee eens. Toch heb ik mijn eigen “ceremonie”, die niet aan een vaste datum gekoppeld is. Een oom van me die ik niet bewust ontmoet heb, liet ons een brief na uit begin 1945, dat de landwacht hem mishandeld had, en dat een andere oom was afgevoerd naar het beruchte Scholtenshuis in Groningen. Hij is overleden in augustus 1945, naar verluidt aan TBC die hij heeft opgelopen met zijn laatste verplaatsing van onderduikers. Ik heb onlangs de letters op zijn grafsteen opnieuw ingeverfd.
O das een prachtig gebaar. Veel graven liggen er maar vreselijk bij. Er zijn helaas vreselijke dingen gebeurd in die tijd veel mensen weten niets van hun familie.
Wij gaan een paar keer per jaar naar kamp Westerbork, een bijzondere plek en dan sta ik er altijd extra bij stil.
zeker weten
Geen idee om wie het gaat. Ik gok op de Canadese begraafplaats. Gesneuveld in WO II . Altijd zijn er nog wel familieleden en die zullen dit eerbetoon zeker op prijsstellen.
Bijna, Margraten, dit is Memorial Day.
Wat mooi zeg! Zo’n verhaal in 6 woorden!
Thanks, klik op de link en doe zelf eens mee met de challenge!
Mooie invulling.
en zo te zien een mooie ceremonie
Ik word altijd een beetje stil van dit soort beelden Liesbeth.
Zeer zeker, niet vergeten, blijven herinneren!
We mogen dit inderdaad nooit vergeten.want het was altijd iemands vader ,niemands kind of broer
Geen idee om wie het hier gaat maar ik kan er vele namen bijzetten…
Je verhaal vervult me met respect, Liesbeth. Respect voor hen die hun leven voor onze vrijheid gaven. Een ceremonie vol gemis en verdriet, maar ook met liefde en warmte. Laten we de herinneringen levend houden. Mooi geschreven.
ja dat doet moeder natuur , er zijn nog wat van deze rijdoor bomen , maar je kan er alleen nog te voet door
ja het nieuws en het krijgen van een pps over de boom die omwaaide , bracht mij gelijk terug in de tijd :)
Helemaal mee eens. Toch heb ik mijn eigen “ceremonie”, die niet aan een vaste datum gekoppeld is. Een oom van me die ik niet bewust ontmoet heb, liet ons een brief na uit begin 1945, dat de landwacht hem mishandeld had, en dat een andere oom was afgevoerd naar het beruchte Scholtenshuis in Groningen. Hij is overleden in augustus 1945, naar verluidt aan TBC die hij heeft opgelopen met zijn laatste verplaatsing van onderduikers. Ik heb onlangs de letters op zijn grafsteen opnieuw ingeverfd.
O das een prachtig gebaar. Veel graven liggen er maar vreselijk bij. Er zijn helaas vreselijke dingen gebeurd in die tijd veel mensen weten niets van hun familie.
Wij gaan een paar keer per jaar naar kamp Westerbork, een bijzondere plek en dan sta ik er altijd extra bij stil.
zeker weten
Geen idee om wie het gaat. Ik gok op de Canadese begraafplaats. Gesneuveld in WO II . Altijd zijn er nog wel familieleden en die zullen dit eerbetoon zeker op prijsstellen.
Bijna, Margraten, dit is Memorial Day.
Wat mooi zeg! Zo’n verhaal in 6 woorden!
Thanks, klik op de link en doe zelf eens mee met de challenge!
Mooie invulling.
en zo te zien een mooie ceremonie
Ik word altijd een beetje stil van dit soort beelden Liesbeth.
Zeer zeker, niet vergeten, blijven herinneren!
We mogen dit inderdaad nooit vergeten.want het was altijd iemands vader ,niemands kind of broer
Geen idee om wie het hier gaat maar ik kan er vele namen bijzetten…